نرسی ۲

چه خوبه که جاده زندگیمون رو اینقدر سبز کنیم که وقتی به آخر میرسیم یه ستاره باشیم.

نرسی ۲

چه خوبه که جاده زندگیمون رو اینقدر سبز کنیم که وقتی به آخر میرسیم یه ستاره باشیم.

تنها چیزی که در دنیا می مونه

چیزهای خیلی زیادی توی دنیا وجود دارن. خونه ها، زمین ها،  جواهرات، تمام اشیاء ، گلها، پرنده ها، حیون ها، عشق، محبت، دوستی، من، ما، شما و همه چیز. هرچیزی که لمس میشه، هرچیزی که دیده میشه، هرچیزی که شنیده میشه و هر چیزی که احساس میشه. امروز به این فکر کردم که همه اینها یک روز از بین میرن. همه اینها شاید در آخرین ثانیه محو بشن و به کائنات بپیوندن. اما یک چیز هست که تا لحظه ی آخر توی قلب تپنده ی آدم ها وجود داره و وقتی که انسان از بین بره باز در فضا و در ارواح دمیده میشه. اون عشقه که هیچ وقت قرار نیست نابود بشه و هربار یک جای دیگه به وجود میاد و موندگار میشه. عشق آتش میگیره، خاکستر میشه، باز روح میگیره، جون میگیره و در کالبودی میدمه.

وقتی اسمش رو میاریم یک چیز کلیشه ای و تکراری و یا شاید حال به هم زن باشه. بله، اینقد گفته شده که شاید بتونه یه جاهایی حال کسانی رو به هم بزنه. اما به هر حال هست، اینقدر قویه که نمی تونه از بین بره، اینقد جون داره که نمی تونه تمام بشه، اینقدر قدرت در درونش هست که می تونه نابود کنه و نابود نشه، میتونه آروم بگیره، ساکت بشه، آهسته یک جا بمونه و حس خاموشی بهت بده اما خاموشیه فریبندش منتظره زمانه، اینکه که یک روز یک جا آهسته آهسته، بدون اینکه بفهمی بیدار بشه و باز شعله هاش رو ببینی که چطور قلبی رو به تسخیر در می آوره.

این قدرت میتونه نفرت بشه، میتونه انزجار بشه، اما باز می تونه عشق بشه و برگرده.

گاهی که به اطرافم و به زندگی هایی که در اطرافم جریان داره نگاه می کنم،  می بینم که به نظریه ویل دورانت عشق چطور تغییر مسیر، تغییر جهت و حتی تغییر خصوصیت و تغییر کیفیت میده.

آن که بر در می کوبد شباهنگام، به کشتن چراغ آمده است. عشق را در پستوی خانه نهان باید کرد.

 



ت ن:

یک سال میشه ننوشتم و این توی این مدت زندگیم تغییر خاصی کرده. با آدم های جدیدی آشنا شدم و حالا خانواده ی دیگه ای هم دارم خانواده و قوم و خویش جدیدی که همه نازنین و خوب هستند و از ته قلب دوستشون دارم. توقعاتی ازم میشه و خب شاید به حق باشه و من کم کم دارم عادت میکنم و یاد میگیرم. بلخره باید همه چیز رو تجربه کرد.

من خوشحالم و همه چیز روبراهه. خدایا سپاسگزارم.

  

نظرات 3 + ارسال نظر
hassan چهارشنبه 30 اردیبهشت‌ماه سال 1394 ساعت 07:54 ب.ظ

ba salam
kheili ziba bood, omidvaram ke hamishe shad o sabz bashi

درود آقای دردیی عزیز.
ممنونم که بهم سر میزنید. لطف دارید همیشه.
خیلی خوش اومدید. خوشحالم که خوبید.

علی جمعه 12 تیر‌ماه سال 1394 ساعت 03:56 ب.ظ http://mygolf.blogsky.com

سلام
چندتا تبریک اساسی

مهمترینش برگشتتان به فضای سبز مجازی
نوشته زیبایی بود اینبار خود کلمات گویای تمام حستان بود
بدون اغراق لذت بردم از نوشته تان
سبز و جاودان در کنار هر دوخانوادتان باشید
امین
همین

ممنون علی آقای گل

فاطی دوشنبه 23 شهریور‌ماه سال 1394 ساعت 11:15 ب.ظ http://baran761300.blogsky.com

سلام خاهر من
چقدر لذت داشت وقتی بعد از مدتها اومدم به وبلاگا و اولین وبو باز کردم و متن زیبای شما رو خوندم
چقدر حس قشنگی داشت متنت
چقدر زیبا
انشالله که خوش باشی عزیزم

خاطره ها زیبا هستند فاطمه جان.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد