نرسی ۲

چه خوبه که جاده زندگیمون رو اینقدر سبز کنیم که وقتی به آخر میرسیم یه ستاره باشیم.

نرسی ۲

چه خوبه که جاده زندگیمون رو اینقدر سبز کنیم که وقتی به آخر میرسیم یه ستاره باشیم.

قانون تعادل

گاهی نمی دونی کی و کجا یکی سری احساسات در تو کمرنگ میشن. یه روز به خودت میای و میبینی بعضی آدمها رو می خای که از زندگیت بیرون کنی، نه به طور کامل چون اونهایی که با تو همراه بودن سالهای زیاد، بیرون کردنشون یک امر محاله. اما با دور شدن ازشون کم کم احساس خوبی که همیشه نسبت بهشون داشتی اینقدر کمرنگ میشه که هرگز دلتنگشون نمیشی. اگر دور نشی یک روز خودت به خودت بی احترامی میکنی و این میشه یک خاطره تلخ.

توی رابطه با هم کسانی که اطرافمون هستند از خانواده تا دوست باید حد و مرزی رو رعایت کرد وگرنه نباید انتظار دوستی ها و رفاقت های طولانی رو داشت. قانون تعادل رو توی کل زندگیم توی تمام برنامه هام رعایت کردم به همین دلیل مشکلاتم خیلی کم بوده اما یک چیز هست که نمی تونم رعایت کنم نمی تونم خودم نباشم نمی تونم با هر کسی مثل خودش باشم هرچند که اشتباه باشه. تمام تلاشم رو میکنم که هیچ کسی ناراحت نشه هیچ کسی دلش نشکنه هیچ کسی بهش برنخوره هیچ کسی به قد سر سوزنی آزرده نشه. از خودم و احساساتم میگذرم و قلبم صدمه میبینه برای دیگران. دیگران روزی من رو مشکنن و من با خودم میگم آِیا اشتباه کردم؟


ت.ن

محبت تا یک جایی جواب میده اما تا جایی که اطرافیانت فکر نکنن این وظیفه توهه.پس تعادل رو توی محبت هم حفظ کنیم.

نظرات 1 + ارسال نظر
م.الف دوشنبه 16 بهمن‌ماه سال 1396 ساعت 10:48 ق.ظ

همیشه کزیده و زیبا
چون شعری سپید



قدم میگذاری
پشت سبزی راه
کنج ساحلی ارام
نهان از سکوت
تهی از غرور
و چه پیداست لبخند زمانه
از های هوی نگاهت.
م.الف

سپاااس

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد